Choć większość osób po przechorowaniu COVID-19 wraca do pełni sił, coraz częściej mówi się o tzw. długim COVID, czyli przedłużających się dolegliwościach po infekcji. Mogą one utrzymywać się tygodniami, a nawet miesiącami, znacznie obniżając komfort życia. Do najczęstszych należą przewlekłe zmęczenie, problemy z oddychaniem, kłopoty z koncentracją czy zaburzenia snu.

Czym jest długi COVID i kogo najczęściej dotyka?

Długi COVID to zespół objawów, które utrzymują się po zakończeniu ostrej fazy infekcji SARS-CoV-2. Najczęściej występuje u osób, które chorowały ciężej, ale może pojawić się także po łagodnym przebiegu choroby. Naukowcy podkreślają, że ryzyko rośnie wraz z wiekiem oraz u pacjentów z chorobami przewlekłymi, takimi jak nadciśnienie, cukrzyca czy otyłość.

Objawy mogą utrzymywać się ponad 12 tygodni i dotyczyć różnych układów organizmu, od oddechowego, przez krążenia, po nerwowy. Długi COVID wpływa nie tylko na zdrowie fizyczne, ale również psychiczne, prowadząc do spadku energii, nastroju czy motywacji. To pokazuje, że jest to problem złożony, wymagający interdyscyplinarnego podejścia.

Najczęstsze objawy długiego COVID

Spektrum objawów długiego COVID jest szerokie, ale do najczęściej zgłaszanych należą przewlekłe zmęczenie, duszności, ból w klatce piersiowej i kaszel. Wielu pacjentów skarży się także na tzw. „mgłę mózgową”, czyli problemy z pamięcią i koncentracją, które utrudniają codzienne funkcjonowanie w pracy czy w domu.

Dodatkowo pojawiają się bóle mięśni i stawów, zaburzenia snu, utrata węchu i smaku, a także stany lękowe i obniżony nastrój. Objawy mogą występować pojedynczo lub w różnych kombinacjach, a ich nasilenie zmienia się w czasie. To sprawia, że diagnoza i leczenie bywają trudne, a pacjenci często czują się niezrozumiani.

Jak radzić sobie z długim COVID na co dzień?

Postępowanie w długim COVID polega głównie na łagodzeniu objawów i wspieraniu organizmu w powrocie do równowagi. W przypadku problemów oddechowych zaleca się rehabilitację pulmonologiczną, która wzmacnia mięśnie oddechowe i poprawia wydolność płuc. Na przewlekłe zmęczenie pomocna okazuje się stopniowa aktywność fizyczna dostosowana do możliwości pacjenta. Przy zaburzeniach koncentracji warto wprowadzać techniki organizacji czasu i ćwiczenia pamięci.

Duże znaczenie ma także odpowiednia dieta, nawodnienie i higiena snu. Wsparcie psychologiczne lub terapia może okazać się niezbędne przy obniżonym nastroju i lękach. Kluczowe jest, by nie bagatelizować objawów i pozostawać w kontakcie ze specjalistami, którzy mogą skierować na odpowiednie badania lub terapie.